Het lijkt erop dat deze raadsperiode eindigt zoals die begon: gedoe om steegjes en overschrijdingen.
Dat beeld bekroop mij tenminste na de raadvergadering van 23 januari j.l.
Hierbij kwam opnieuw een voorstel over één van de stegen in het Centrum aan de orde. Deze keer ging het over “De Passage” in de Zuiderbuurt. Het college vroeg instemming van de raad om deze steeg te sluiten. Dit is een wens van de eigenaar van het pand waarin nu Brownies en Downies zit. Maar waar in het verleden de raad vaak sterk verdeeld was, was ze nu eensgezinds in het afwijzen van dit voorstel. De omringende ondernemers hadden middels een petitie aangegeven deze afsluiting ongewenst te vinden, omdat hiermee een belangrijke doorsteek naar het Raadhuisplein verloren zou gaan en de raad ging hierin mee.
Ook de aangekondigde overschrijding van de nieuwbouw van het Gomaris college leverde geen hooglopende discussies op. Door de veranderende bouwmarkt lopen de kosten voor nieuwbouw op dit moment snel op. Plus de wens van de raad om het eerste ontwerp beter in de passen in het historische straatbeeld, maakt dat de kosten hoger uitvallen dan de geraamde 4 miljoen euro.
Wat blijft is de wijze van communiceren vanuit “het huis”. De wethouder gaf toe dat hij de raad hierover eerder had kunnen inlichten, al heeft die in dezen geen bevoegdheden.
Het lijkt er op dat de diverse fracties deze periode naar elkaar toe zijn gegroeid. Toch zijn er ook verschillen waarneembaar.
Waar partijen als VVD, ELP en ook het CDA vaak de kant van de ondernemers kiezen, zie je dat onze partij dikwijls met voorstellen komt waarin het welzijn van de burgers centraal staat. Dat bleek ook tijdens deze bijeenkomst.
Gedurende de vergadering werden twee moties vreemd aan de orde ingediend. Eén over een eerlijk kinderpardon en de ander over Safe Streets (Hierbij wordt de gemeente opgeroepen zich aan te sluiten bij het project Safe Streets. Dat brengt in kaart in hoeverre meisjes en vrouwen last hebben gehad van seksuele intimidatie en desgewenst hier een plan van aanpak voor te maken ter verbetering.) Twee onderwerpen die onze partij na aan het hart liggen.
Vanaf de tribune zie je dat partijen aan de rechterflank lijdzaam hierin meegaan, terwijl de passie in dezen toch echt van de linkerflank komt.
Met het oog op de verkiezingen is het te hopen dat dit geluid niet verloren gaat. Een geluid dat al jaren door de PvdA fractie wordt verkondigd. De stelling “De PvdA is het sociale geweten van de gemeente” zou ik dan ook met verve uit willen dragen. Het zou mooi zijn als de burgers er “zeker van kunnen zijn” dat dit sociaal en betrokken geluid nog lang te horen is vanaf de tribune.
Jaap Munniksma