Ga naar de inhoud

Open brief aan alle raadsleden en het college van Burgemeester en Wethouders. 

Open brief van Maarten Noordhoff aan alle raadsleden en het college van Burgemeester en Wethouders.

Met het rapport van BING komt een wereld van complottheorieën en ondermijning naar buiten waar ik zeer van geschrokken ben. Nu was ik al wel een beetje voorbereid op de schaduwkanten van de politiek in Smallingerland. Zo werd ik in de aanloop naar de gemeenteraadsverkiezingen geconfronteerd met een anonieme brief met een bedreiging. Onwillekeurig moest ik daar aan terug denken toen ik in de rapportage las dat er nu opnieuw twee anonieme brieven zijn opgedoken. Je vraagt je af wat zo iemand bezielt? 

Naast deze verwondering merk ik bij mij ook ongeloof en boosheid. Ongeloof als ik lees dat fractievoorzitters van drie partijen zonder hoor en wederhoor complottheorieën omarmen en gebruiken als basis voor hun handelen. Essentie hierbij is dat beschuldigingen wel worden uitgesproken maar niet overlegd worden met degene die het betreft. Onvoorstelbaar! En als ik dan lees dat het presidium op basis van hoog oplopende emoties zonder enige vorm van hoor en wederhoor en terugkoppeling tot dit onderzoek heeft besloten voel ik mij bevestigd in mijn primaire reactie dat dit een grote, ernstige en ook nog eens dure fout is. Hiermee hebben de complotdenkers een veel te groot podium gekregen en door de opschaling zijn mensen ten onrechte in de beklaagdenbank gezet en onnodig beschadigd. Ik merk dat ik hier meer dan boos over ben en dan heb ik nog niet eens over de verspilling van gemeenschapsgeld die hiermee gemoeid gaat! 

 Voor wie overigens denkt dat het allemaal gekissebis om niets is raad ik aan het boek “De gevestigden en de buitenstaanders” van Norbert Elias te lezen. Kort samengevat gaat dat over macht en de disciplinering van nieuwkomers door de gevestigden. Het Engelse stadje waar dit onderzoek plaatsvond laat zich makkelijk vergelijken met Smallingerland. 

Gedane zaken nemen geen keer. We zullen verder moeten. Hoe ga je verder om met mensen die anoniem, achter je rug om en zonder enig aantoonbaar bewijs kwaadaardige laster en smaad verspreiden? Vandaag over de één en wie weet morgen over jou; of hebben ze dat al gedaan? In een bedrijfsomgeving is dat relatief eenvoudig en zouden de direct betrokkenen als ze in de bestuursraad of directie van een groot concern zaten domweg plaats moeten maken. Zo was bijvoorbeeld Frits van Eerd razendsnel vertrokken om de imago schade voor de Jumbo te beperken. In het openbaar bestuur is dat ingewikkelder en gaat dat vaak iets anders; denk maar aan de vorige formatie en “functie elders”. Raadsleden zijn net als tweede Kamerleden gekozen en gaan uiteindelijk hier alleen zelf over. 

Zoals in het fractie statement staat die we naar buiten hebben gebracht breken wij met de cultuur om naar anderen te wijzen en gaan we de komende periode als fractie inventariseren waar wij mogelijk tekort schieten en hoe wij een positieve bijdrage kunnen leveren. We hopen hiermee voorbeeldwerking in gang te zetten en dat alle raadsleden en ook het college dit voorbeeld volgen. Het zou mooi zijn om vervolgens met elkaar het gesprek te voeren over al deze reflecties en zo daadwerkelijk Smallingerland de kans te geven afscheid te nemen van deze cultuur van roddel en ondermijning. 

De komende raadsbespreking over het rapport vind ik ingewikkeld. De bespreking vindt plaats in kunstmatige hokjes van een vergaderstructuur terwijl de werkelijkheid een integraal gedragsproblematiek betreft. 

Het instrument dat ik als raadslid uiteindelijk heb om mij uit te spreken over de situatie is het indienen van een motie van treurnis en/of wantrouwen. Ik wacht de reactie van een ieder open en met belangstelling af. En zal op basis van ieders inbreng en opstelling afwegen of en hoe ik deze instrumenten moet inzetten. 

Deze instrumenten zijn beperkt en ik meen dat dat het goed is in deze open brief mijn gevoelens in alle openbaarheid vooraf en naar een ieder uit te spreken. 

Duidelijk mag zijn dat ik mij onverminderd zal blijven inzetten voor de inwoners van Smallingerland en spreek daarbij ook hier de hoop uit dat we de weg naar de gewenste open en transparante bestuurscultuur zullen ingaan. 

Maarten Noordhoff